Evcil Dostla Yaşam

2011 Nisan ayından beri evimde evcil dostlarım var. Onun öncesinde bu gibi bir sorumluluğa kendimi uygun görmediğimden mi, yoksa ailemle yaşamış olmamdan kaynaklı ortak yaşam döngüsüne olan bağlılığımdan mı bilinmez evcil hayvan sahiplenmeyi hiç düşünmemiştim.

İlk kedim olan Paşa; bir arkadaşımın kedisinin yavrusuydu.O zaman inanın bana kedi nasıl tutulur, nasıl beslenir hiçbir fikrim yoktu. İlk altı ay beraber öğrendik ortak yeni yaşamımızın kurallarını.

Kedilerin ilk altı ayı bildiğiniz 3-5 yaşında bir çocukla yaşamak ile aynı özen ve sabrı gerektiriyor. Çalışan bir insan olduğum için -akşam beni evde bekleyen ;ben yokken tüm gün uyumuş ve enerjisini benle oynayarak atması gereken bir çocukla nasıl bir ortak yaşam kurulur öğrendim, sizler de bu dönemlerden geçeceksinizidir.

Yani işten geldim ve senle oynayacak gücüm yok lüksünüz olmayacaktır. İlk zamanlar buna tam yanıt veremediğim için benim uyku saatimin geldiği- ki erken yatan biri değilimdir.- zamanlarda onun enerjisi halen bitmemiş ve oyuncu modu açık bir makina gibiydi. Gece saat 3, uyku sırasında ayaklarınızı oynatmışsınız; neee bu bir oyun oynama işaretim mi diyerek ayaklarınıza saldırıp ısıran bir tatlı canavar.

Tabi bunun yanında; herseye sıfırdan öğrenen bir canlının şaşkınlık ve komik ifadelerini gözlemleme fırsatı bulmak paha biçilmezdir.

Paşa, ilk yağmurla tanıştığında yüzünde oluşan o mutluluk ve şaşkınlıkla dolu ifade. bu gibi bir deneyimi onunla beraber paylaşmak muhteşemdi.

paşaya arkadaş olması için sokaktan sahiplendiğim Mayamın hamileliği, doğum yapması ve anneliği içtenlikle belki bir çok insandan daha fazla sahiplenmesi.

Bebeklerin ilk gününden şu an 7 yaşlarına kadar olan süreçte evrilmeleri, gelişimlerini.

Belirli bir süre sonrasında daha ilk baktığınızda ;mutlu mu, huzursuz mu, eve gelen kişilerden hoşlandı mı, sokaktaki kedilerin kavga seslerinden korktu mu, huzursuz mu oldu, hasta mı ,aç mı ,susamış mı, midesini bulanıyor, kıskanmış mı, mutsuz mu, sizi özledi mi; tek bir mimikten anlayacak duruma geliyorsunuz.

Aynı zamanda oda tabikide sizin huylarınızı öğreniyor. Kedilerin insanların; sıkıntılarını, huzursuzluklarını, mutlu olduğunuz anları, hastalandığınızı, neşenizi sezmek gibi olağanüstü bir güdüleri var. Tam on senelik deneyimimde çok fazla şey öğrendim- sabırlı olmanın önemini, empati yapma yeteceğimin gelişmesi için yapmam gerekenleri, birinin sorumluluğunu sınırsız olarak almanın sorumluluğunu-

Benim bu deneyimden öğrendiğim en önemli şey; sınırsız ve içten gelen sevginin paha biçilemeyecek bir duygu olduğu ve buna sahip olmanın ne kadar kıymetli olduğudur.